Αφιέρωμα στη Φωτογραφία

Στα πλαίσια του Συνεδρίου θα αναπτυχθεί ιδιαίτερη αναφορά στη Φωτογραφία με Εργαστήριο και Ημερίδα

Οργάνωση-Επιμέλεια

Φώτης Καγγελάρης

Το Λάθος ως αλήθεια και ως ψεύδος στη Φωτογραφία

"Η Φωτογραφία ως ο κατ' εξοχήν μεταιχμιακός τόπος μεταξύ Εικόνας-Πραγματικότητας, Αλήθειας-Ψεύδους, Υποκειμενικού-Αντικειμενικού εμπεριέχει τη δυνατότητα του Λάθους ως συστατικό στοιχείο της οντότητάς της."

Φώτης Καγγελάρης

"... πως να χωρέσει το αναλογικό σου κορμί στο ανατομείο των pixels."

Στέφανος Πάσχος

Το Εργαστήριο και η Ημερίδα θα πραγματοποιηθούν στο Booze Cooperativa

Κολοκοτρώνη 57, Μετρό Μοναστηράκι

Εργαστήριο

Σάββατο 3 και Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012, 18:00-21:00

Επιλογή βάσει βιογραφικού

Αποστολή βιογραφικών Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Επιβλέπων Εργαστηρίου

Στέφανος Πάσχος

Φωτογράφος, Καθηγητής Φωτογραφίας

Θα αναπτυχθούν οι ενότητες

Η παρουσία του τυχαίου, το προμελετημένο λάθος, τα όρια της ψηφιακής τεχνολογίας, τα ψηφιακά λάθη, σκηνοθετημένη φωτογραφία, η έννοια του punctum, το αυθόρμητο στη φωτογραφία

Οι συμμετέχοντες στο εργαστήριο

Στέλλα Αναγνωστάκη, Χριστίνα Βακά, Καρολίνα Γαϊτάνου, Έμμα Γκαμπαριάν, Αίγλη Δράκου, Ίρις Ερμίδου, Αριστοτέλης Καραβάς, Τεόνα Κουρτανίτζε, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Χάρης Μαρκίδης, Αλέξανδρος Μαρουδάς, Ντιάνα Ματσέρα, Αθανασία Παναγέα, Ανδρέας Πλιάτσικας, Κατερίνα Τζόβα, Δήμητρα Τριανταφύλλου, Παναγής Χρυσοβέργης

Θεωρητική τοποθέτηση των συμμετεχόντων

Στέλλα Αναγνωστάκη
(1) "Αγαπώ τόσο τα λάθη? μου όσο και τα σωστά² μου"
(2) (-)x(-)=(+)*
(1) ?Λάθος, τό? [<μτγν. λάθος<λανθάνω=διαφεύγω από την προσοχή κάποιου] 1. αποτυχία σε κάτι, σφάλμα, πλάνη, αμάρτημα? 2. ίδιωμ.«κατά λάθος» (χωρίς να το θέλει κάποιος, από παραδρομή). ² Σωστό, τό? [μτγν.σωστός(=σώος)<σώζω], 1. Αυτό που δεν του λείπει τίποτα, αυτό που έχει μετρηθεί ή ζυγιστεί καλά, ολόκληρο, ακέραιο?2. Το ορθό, το δίκαιο, ο ορθός λόγος ή η δίκαιη, ή ορθή πράξη. (2) *Το συνειδητό (= κατ’ επιλογήν επαναλαμβανόμενο) Λάθος γίνεται Τέχνη, μέσα από την Φωτογραφία.
Ετυμολογία λέξεων: Πρότυπο λεξικό της Νέας Ελληνικής, εκδ.Σταφυλίδη,1978

Χριστίνα Βακά
Μέσα στα λάθη πορευόμαστε, ερωτευόμαστε, καθρεπτιζόμαστε και εξελισσόμαστε... Άλλα τα κάνουμε γνωρίζοντας το σωστό κι άλλα από άγνοια... Μπορεί η ιστορία να θυμάται μόνο τους "νικητές" και τους "σωστούς", αλλά η ζωή προχωρά με τους χαμένους και τους λαθεμένους...

Καρολίνα Γαϊτάνου
Λάθος. Σε κάθε άκουσμα αυτής της λέξης, το πρόσημο κατά πάσα πιθανότητα αρνητικό. Γιατί; Εμείς ανακαλύψαμε ότι τα λάθη εκτός από τυχαία μπορεί να είναι ηθελημένα. Είτε έτσι είτε αλλιώς εκτός από λάθη μπορεί να είναι επιτυχίες. Πάντα μπορούμε να τα απενοχοποιήσουμε και να τα αξιοποιήσουμε. Και να μας πάνε παραπέρα. Άλλωστε ίσως είναι αυτά που μας έχουν φέρει και ως εδώ.

Έμμα Γκαμπαριάν
Οι φωτογραφίες μου στηρίζονται κυρίως στα τεχνικά λάθη, όσον αφορά τις διπλοεκθέσεις, τα υψηλά iso, χρήση κόκκινης ζελατίνης, λάθος εστίαση κτλ.

Αίγλη Δράκου
«Το λΑθος»
…η φωτογραφία από την φύση της είναι ένα λάθος καθότι δεν είναι μια φυσική απεικόνιση του κόσμου αλλά μια διαδικασία αυτο-αποτύπωσης της πραγματικότητας. Αποτελεί ένα περίτεχνο σύστημα κατασκευής εικόνων, που κάτω απ' την αληθοφάνειά του συμπυκνώνει, μεταφέρει και επιβάλλει μια συγκεκριμένη αναπαράσταση του κόσμου. Άρα αποτυπώνουμε την δική μας αντίληψη για τον κόσμο, την ιδέα που έχουμε για το πραγματικό. Συνεπώς σε αυτή την περίπτωση το λάθος ξεφεύγει από την φωτογραφία και έρχεται πίσω σε εμάς.

Ίρις Ερμίδου
Μέσω αυτών των φωτογραφιών το λάθος δεν παρουσιάζεται τόσο τεχνικά όσο εννοιολογικά. Έχει να κάνει με τη φύση του ανθρώπου και με τη λάθος κατ' εμέ σχέση που έχει με το φυσικό περιβάλλον, την αποστασιοποίησή του από αυτό και τον εγκλεισμό του σε ένα τεχνητό χώρο που έχει ο ίδιος φτιάξει. Έχει επίσης να κάνει με το λάθος τρόπο να βλέπει τον εαυτό του ως ανώτερο ον ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι κι αυτός παρά ένα ζώο.

Αριστοτέλης Καραβάς
''Ο έρωτας είναι ένας ξένος προς την αρετή και την αξιοσύνη. Αγαπούμε, συγχωρούμε, κι υποφέρουμε τα πάντα γιατί ο έρωτας δεν κατευθύνεται από τη λογική. Δεν είναι ούτε τα προτερήματα, ούτε τα ελαττώματά μας που μας κάνουν να παραδινόμαστε σ’ αυτόν. Είναι μια γλυκιά, μελαγχολική, και μυστηριώδης δύναμη που μας σπρώχνει και παύουμε να σκεφτόμαστε να αισθανόμαστε να θέλουμε - και αφηνόμαστε να οδηγηθούμε, χωρίς να ρωτήσουμε προς τα που... ''

Leopold von Sacher-Masoch, Venus In Furs

Τεόνα Κουρτανίτζε
Το λάθος στη εργασία μου αφορά 3 επίπεδα. Τα τεχνικά λάθη (υποφωτισμένα, με μεγάλο κόκκο και ανισόρροπες αντιθέσεις). Την λάθος ταυτότητα δηλαδή την ταυτοποίηση που κάνει ένας άνθρωπος καθώς την Μορφή και την Αμορφία που αφορούν την εσωτερική χαοτική κατάσταση. Τέλος τα υπαρξιακά λάθη της απομόνωσης, της απόσπασης και της αυτοκαταστροφής.

Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου
Να γράψω κάτι. Και τι να πω;
Έχουν ειπωθεί όλα. ΛΑΘΟΣ.
Κι όμως……..…....….κάτι θέλουν να φωνάξουν.
Μία μειονότητα, αναζητεί στέγη σε λάθος κόσμο. Με λάθος ζωή, προσπαθεί καθημερινά να διεκδικήσει τα δικαιώματα της. Η κάθε ανατολή της, συνοδεύεται πάντοτε με μία δύση. Αυτό, όλο και επαναλαμβάνεται. Το λάθος συνεχίζει ακάθεκτο. Γιατί, κάθε προσπάθεια προς αποφυγή του λάθους, είναι από μόνη της ένα λάθος.

Χάρης Μαρκίδης
Το λάθος
Το λάθος  στις δικές μου εικόνες αφορά την παρουσία (-μη παρουσία) μορφών σε εσωτερικούς χώρους (-μη χώρους). Η προσέγγιση γίνεται διαμέσου της αύρας άυλων μορφών και την θολή προσέγγιση της πραγματικότητας. Ακόμη, μορφές και μέλη γίνονται ένα ενιαίο σύνολο μέσα στους χώρους σχηματίζοντας εικόνες χωρίς διαστάσεις και διαχωρισμούς.
Η μη ορθή προσέγγιση βασίζεται σε τεχνικά λάθη όπως υψηλά ISO σε εσωτερικό χώρο με υπάρχων φωτισμό, μεγάλους χρόνους έκθεσης, χρήση flash και έγχρωμων διαφανειών μπροστά από το φακό.

Αλέξανδρος Μαρουδάς
Λεγόμενο 1ο: προσπαθώ να δω λάθος τα πράγματα έτσι ώστε να τα παρουσιάσω σωστά
Λεγόμενο 2ο: το λάθος-σωστό είναι απλά μια σύμβαση

Ντιάνα Ματσέρα
Λάθος είναι ασυμφωνία μεταξύ του αντικειμένου ή φαινομένου, που λαμβάνεται ως σημείο αναφοράς και αντικειμένου ή φαινομένου που υπάρχει. Λάθη συμβαίνουν τόσο στη φύση όσο και σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Οι σκεπτικοί πιστεύουν ότι όλες οι ιδέες μας είναι πιθανόν εσφαλμένες. Συχνά, ο διαχωρισμός μεταξύ σωστού και λάθους είναι τόσο ελάχιστος ώστε να μην μπορεί να διακριθεί. Ο Sigmund Freud υπέθεσε ότι τα λάθη που κάνουν οι άνθρωποι, δεν είναι τυχαία και δεν αντικατοπτρίζουν τα όρια των δυνατοτήτων του, ότι φαινομενικά ασήμαντες και χωρίς νόημα εσφαλμένες ενέργειες εξυπηρετούν την εφαρμογή των ασυνείδητων επιθυμιών.
Τα λάθη είναι προνόμιο των ανθρώπων που ψάχνουν. Ψάχνω, λοιπόν, απαντήσεις
μέσω των φωτογραφιών.

Αθανασία Παναγέα
Η υποκειμενική ευθύνη του φωτογράφου έχει λάθος εξ ορισμού.  Πόσο μάλλον όταν παρεμβάλλονται ή διαμεσολαβούνται αντικείμενα μεταξύ φωτογραφικού μέσου και θέματος. Το φωτογραφικό μέσο αποτυπώνει μέσω του υποκειμενικού φίλτρου του φωτογράφου την αναγνώριση του λάθους.

Ανδρέας Πλιάτσικας
Α Υ Τ Ο Π Ο Ρ Τ Ρ Ε Τ Α
Αυτοπορτρέτα μέσα στη νύχτα, μέσα στην πόλη που ζω όπως την βιώνω και την παρακολουθώ μέσα στην μοναξιά που νιώθω ανάμεσα στους ανθρώπους που με περιβάλλουν, κρύβοντας μου το φως που μου χρειάζεται για να βλέπω, στους σκοτεινούς διαδρόμους της ψυχής που χρόνια αυτοί κατασκευάζουν. Υψώνω το ανάστημά μου και τους αρνούμαι ολότελα μέσα από την τέχνη μου. Αποστρεφόμενος να παραδεχτώ αυτό που μου δείχνουν, αυτό που μου 'προσφέρουν'. Ψάχνω, ψάχνω, ψάχνω μια ζωή ψάχνω μέσα στους ανθρώπους την πραγματικότητα την αλήθεια μου. Την ζωή έτσι όπως την πλασάρουν, την μετουσιώνω την οικειοποιούμαι επιστρέφοντας εντέλει όπως μου την έχουν διαφωτίσει όλα αυτά τα χρόνια. Έτσι πλάθω ένα κόσμο συμφιλιώνοντας την ανυπαρξία, την αποστροφή, την αναζήτηση με ανθρώπους που άλλοτε συμπαθώ και άλλοτε απεχθάνομαι.

Κατερίνα Τζόβα
Σκοπός ήταν ο συνδυασμός των εικόνων σε ένα μεγάλο καμβά γιατί και αυτό είναι λανθάνον μέρος μιας κουλτούρας της συνήθειας, ζήτημα που ‘θίγει’ τα αντικείμενα στην προσπάθειά τους για απελευθέρωση από αυτή.

Δήμητρα Τριανταφύλλου
Το λάθος. Η ελάχιστη παραμόρφωση της αντίληψης μας για την πραγματικότητα και το δεδομένο. Η απόκλιση που καθηλώνει παροδικά το μυαλό στην προσπάθεια αναζήτησης του. Στην αναζήτηση του τι πρέπει να αλλάξει, να διορθωθεί για να επανέλθει η ροή του φυσιολογικού. Αλλά το φυσιολογικό ορίζεται ως η απόσταση ανάμεσα στα δύο άκρα σωστό-λάθος! Οπότε ίσως απλά το λάθος να είναι το αντίπαλο δέος στην επιλογή. Το αντίβαρο που αναδεικνύει το φυσιολογικό και ισορροπεί την πραγματικότητα.

Παναγής Χρυσοβέργης
Η περίσσεια ενός λαού είναι το έλλειμμα ενός άλλου. Λάθος. Προσεγγίζω το λάθος μέσα από μια κοινωνική θεώρηση και έναν εσωτερικό προβληματισμό. Στο τελευταίο ταξίδι μου, στα σύνορα μεταξύ Συρίας και Τουρκίας, συνάντησα ανθρώπους, που είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται σε μια διαρκή μετακίνηση. Πρόσφυγες και Ρωμά, μοιράζονται τον κοινό τόπο και  έρχονται αντιμέτωποι με την ετερότητα του εαυτού τους στο αλλού. Μέσα από τις εικόνες αυτές, δίνω στο λάθος την μορφή της αφήγησης. Όπως αναφέρει η Sontag, «οι αφηγήσεις μας κάνουν και καταλαβαίνουμε, οι φωτογραφίες κάνουν κάτι άλλο: μας στοιχειώνουν».

Ημερίδα

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012, 17:00

Booze Cooperativa

Εισηγητές

Δανάη Βλάχου
MFA in Digital Media, MSC in Communication

'Το 'αξιωματικό' βλέμμα
Η υπαγόρευση της 'ορθής' εικόνας ως προς τη δημιουργία και την αποδοχή της'
Το βλέμμα πλανιέται ώσπου να παγιδευτεί. Το άγνωστο αντικείμενο αποσπά την προσοχή διεκδικώντας ερμηνεία. Το οικείο αντικείμενο επιβεβαιώνει τη γνώριμη πραγματικότητα. Επιλέγοντας διαρκώς επαναλαμβανόμενα εκφραστικά μέσα και πλαίσια αναφοράς δημιουργούμε, διαμορφώνουμε και αναπαράγουμε ιδεολογικά κατεστημένα, τα οποία ακολούθως τείνουν να εκλαμβάνονται ακουσίως ως 'αξιωματικά'. Έπειτα, ως τέτοια υπαγορεύουν την άνευ κριτικής αναπαραγωγή τους.
Πόσες από τις εκφραστικές μας επιλογές είναι κατ' ουσίαν αναπαραγωγές εκφραστικών στερεοτύπων; Μήπως όταν απεικονίζουμε και απεικονιζόμαστε πειθαρχώντας ακούσια σε προεπιλεγμένα εκφραστικά στοιχεία και μέσα αρνούμαστε όχι μόνο την πιθανότητα ύπαρξης διαφορετικής πραγματικότητας στο παρόν ή στο μέλλον;

Γιάννης Γιαννακόπουλος
Δάσκαλος Φωτογραφίας MA Photography Middlesex University

''ασυνέπεια'
Το Υποκειμενικό Φίλτρο του Λάθους'
Το φωτογραφικό μέσο καταγράφει την πραγματικότητα, τον κόσμο που υπάρχει γύρω μας, μέσα από το υποκειμενικό φίλτρο του φωτογραφικού φακού και της ανθρώπινης ματιάς. Αυτή η καταγραφή όμως είναι ταυτόχρονα και η 'μηχανική επανάληψη εκείνου που δεν μπορεί ποτέ πια να επαναληφθεί υπαρξιακά'(1), είναι η απαθανάτιση της μοναδικής στιγμής που συνεχώς φεύγει, χωρίς επιστροφή. Η ίδια η λέξη απ-α-θανατίζω δηλώνει την απουσία λάθους, την κλίση προς την μοναδική πραγματικότητα. Και είναι αυτή ακριβώς η λέξη που χρησιμοποιείται για την φωτογραφική πράξη. Ο άνθρωπος που φωτογραφίζει λέει ότι απαθανατίζει, τον άνθρωπο, το χώρο, τη στιγμή. Πίσω από αυτή την πράξη, όμως κρύβεται η ανάγκη του να 'διαιωνίσει' τη φθαρτή ζωή και τους περαστικούς από αυτήν ανθρώπους. Με την ίδια ζέση που οι δημιουργοί της φωτογραφίας προσπαθούσαν να στερεώσουν την εικόνα, πασχίζει και ο άνθρωπος να στερεώσει τη ζωή, να την απαθανατίσει.
Αλλά είναι πραγματικά 'αθάνατες' οι αναμνήσεις που τυπώνουμε στο χαρτί ή όλα είναι ψευδαίσθηση;

(1) Ρολάν Μπαρτ, Ο Φωτεινός Θάλαμος: Δοκίμιο για τη φωτογραφία

Κώστας Γουδής
Καθηγητής Φωτογραφίας

'Κατά λάθος'
Όταν ο Νάρκισσος ερωτεύτηκε την εικόνα του και θέλησε να γνωρίσει τον εαυτό του, βρέθηκε στο βυθό της λίμνης πληρώνοντας με το θάνατο του την προσπάθεια του για αυτογνωσία. Η γνωριμία του εαυτού είναι σίγουρα πιο θελκτικό κίνητρο από την υπόσχεση ενός θανάτου. Ίσως αυτή να είναι η μεγάλη του ανακάλυψη. Κατα λάθος.

Γιώργος Δεπόλλας
Καθηγητής Φωτογραφίας, Φωτογράφος

'Λάθος φωτογραφία ή το λάθος στη φωτογραφία'
Μέσα στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα, θα προσπαθήσω να εκθέσω καποιες απόψεις και να κάνω μερικά σχόλια χρησιμοποιώντας ως παραδείγματα φωτογραφίες από την δική μου δουλειά, αλλά και φωτογραφίες που μου έχουν τραβήξει, για κάποιο λόγο, το ενδιαφέρον. Ποια είναι και τι σημαίνει λάθος φωτογραφία; Μπορεί και πώς να απεικονιστεί το 'ΛΑΘΟΣ' στη φωτογραφία;

Μάρω Κουρή
Φωτορεπόρτερ

'Η αλήθεια των εικόνων'
Η πραγματικότητα, η ηθική, οι κραυγές, η αλήθεια και το ψέμα στο φωτορεπορτάζ μέσα από εικόνες του κόσμου.

Δημήτρης Μουζακίτης
Φωτογράφος

'Το λάθος ως πλεόνασμα σημασίας'
Φαίνεται ότι ήδη ως λανθάνουσα εικόνα η φωτογραφία εμπεριέχει το λάθος αλλά και εμπεριέχεται σε αυτό. Αυτή η λειτουργία ρυθμίζει -κατά την άποψη μου- τόσο τη λήψη όσο και την ανάγνωση της φωτογραφίας παράγοντας εκείνο το απαραίτητο πλεόνασμα σημασίας που καθιστά ορατό το αόρατο.

Στέφανος Πάσχος
Φωτογράφος, Καθηγητής Φωτογραφίας

'Σχόλια και επισημάνσεις στη βάση του εργαστηρίου και της θεωρίας της φωτογραφίας'
Ανάπτυξη της έννοιας του λάθους ως πρόθεση ή ασυνείδητης ενέργειας του φωτογράφου. Όρια και λάθος στην ψηφιακή εποχή.

Ηώ Πάσχου
Διδάσκουσα ΤΕΙ Αθήνας

'Fautographie, μια μικρή ιστορία του φωτογραφικού λάθους'
Από τους πειραματισμούς του Man Ray, στις 'απροσεξίες' των ερασιτεχνών και στις θεωρίες του μοντερνισμού, η μικρή ιστορία του φωτογραφικού λάθους παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους σημερινούς εικαστικούς και θέτει προβληματισμούς στους σύγχρονους φωτογράφους της ψηφιακής εποχής. Με αφορμή το βιβλίο του ιστορικού φωτογραφίας Clement Cheroux (Fautographie, 2003), θα περιηγηθούμε σ' ένα κόσμο εικόνων, που κάποτε υπήρξαν, λανθασμένες ή απλώς τυχαίες ενώ τώρα φαίνεται να αποδεικνύουν την φράση του Γάλλου καλλιτέχνη, Ben, ότι δηλαδή, 'Δεν υπάρχουν αποτυχημένες φωτογραφίες il n'y a pas de photos ratees'.

Ομάδα allos art project

'για την φωτογραφία και όχι μόνο'
Ο χώρος της Τέχνης σήμερα διαμορφώνεται από έργα προερχόμενα από δημιουργούς διαφορετικών προσεγγίσεων-θέσεων-απόψεων, που συγκλίνουν όμως στα εξής σημεία: ανάγκη έκφρασης, χρήση της τεχνολογίας, αδυναμία προβολής του έργου τους. Η ομάδα allos art project προτείνει την δημιουργία ενός Χώρου Τέχνης (κατα βάσει ηλεκτρονικού) με κριτήριο το έργο.

Ώρες Εισηγήσεων
17:00 Έναρξη, 17:20 Σ. Πάσχος, 17:40 Δ. Βλάχου, 18:00 Δ. Μουζακίτης, 18:40 Η. Πάσχου, 19:00 Γ. Γιαννακόπουλος, 19:20 Κ. Γουδής, 20:20 Μ. Κουρή, 20:40 Γ. Δεπόλλας, 21:00 ομάδα allos art project

Έκθεση Φωτογραφίας

'Το Λάθος στην Τέχνη... στη Ζωή'

Εγκαίνια: Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013, 8μμ

Διάρκεια Έκθεσης: 17-30 Ιουνίου 2013, 7-10μμ καθημερινά

Booze Cooperativa

Κολοκοτρώνη 57, Μετρό Μοναστηράκι

Επιμέλεια Έκθεσης: Στέφανος Πάσχος

Συντονισμός Εκδήλωσης: Ναταλία Σταμοπούλου

Οργάνωση: Φώτης Καγγελάρης

Είκοσι νέοι φωτογράφοι αναζητούν εικαστικά - φωτογραφικά το Λάθος ως προϋπόθεση... του σωστού στην Τέχνη και στη Ζωή.

Συμμετέχουν

Στέλλα Αναγνωστάκη, Χριστίνα Βακά, Καρολίνα Γαϊτάνου, Έμμα Γκαμπαριάν, Αίγλη Δράκου, Ίρις Ερμίδου, Αριστοτέλης Καραβάς, Τεόνα Κουρτανίτζε, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Χάρης Μαρκίδης, Αλέξανδρος Μαρουδάς, Ντιάνα Ματσέρα, Αθανασία Παναγέα, Ανδρέας Πλιάτσικας, Κατερίνα Τζόβα, Δήμητρα Τριανταφύλλου, Παναγής Χρυσοβέργης

Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου θα επιχειρηθεί η προσέγγιση της διάστασης του Επέκεινα στη Φωτογραφία

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Ακαδημίας 50, Αμφιθέατρο Α. Τρίτση, ισόγειο 

Συμμετέχουν

Πρωινή συνεδρία, έναρξη 10:00

Κωστής Αντωνιάδης (12:30)
Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Αθήνας

'Η φωτογραφία χωρίς οδηγό ανάγνωσης'

Οι φωτογραφίες μάς δίνονται πάντοτε με ένα οδηγό ανάγνωσης. Ο οδηγός αυτός είναι ενσωματωμένος στη μορφή τους και ενισχύεται από το περιβάλλον μέσα στο οποίο παρουσιάζονται. Έτσι λοιπόν, από το οικογενειακό λεύκωμα μέχρι την εφημερίδα, αυτό που μπορούμε να δούμε στις φωτογραφίες είναι αυστηρά προδιαγεγραμμένο. Εντούτοις κάτι μας κάνει να πιστεύουμε πως μας δείχνουν περισσότερα από αυτά που μας επιτρέπεται να δούμε. Το θέμα της εισήγησής μου στηρίζεται στην υπόθεση να τις συλλάβουμε ατελείς, κατά κάποιο τρόπο απροετοίμαστες, και να παραβιάσουμε τον κανόνα τους. Τι θα δούμε τότε;

Δημήτρης Μαστοράκος (10:30)
Φωτογράφος

'Αναζητώντας …ένα τόπο πριν…ένα τόπο μετά…'

Αναζητούμε ένα «τόπο πριν» από την προσωπική και την συλλογική μας διαμόρφωση, τον «τόπο του ασυνειδήτου», για τον J.Lacan, τον «πρωταρχικό τόπο» του M. Heidegger, τον «μυστικό τόπο» του Wittgenstein, όπου εδράζει ένα «πραγματικό» που δεν μπορεί να ειπωθεί, ούτε να κατηγοριοποιηθεί, ή να μπει σε τάξη, μη αναγνωρίσιμο επίσης από την δική μας αντίληψη. Στην ουσία όμως αναζητείται και ένας «τόπος μετά», μιας και η Ιθάκη σαν τόπος προορισμού και το ταξίδι σαν χώρος δοκιμασίας και ανάπτυξης του φαντασιακού-συμβολικού, έχουν δημιουργήσει έναν άλλο Οδυσσέα, έναν άλλο «τόπο».

Ανάμεσα σε αυτό το πριν και το μετά έρχεται η φωτογραφία, ανεξάρτητα από την διαμόρφωσή μας και μας εξαναγκάζει σε παρατήρηση, μας προτείνει ένα «τόπο τώρα». Μπορούμε να θεωρήσουμε την φωτογραφική πράξη ως μια τομή στην ταινία του Mobius, μια τομή στον χωροχρόνο, που δυνητικά φέρνει μπροστά μας μια εικόνα στην οποία το συνειδητό και το ασυνείδητο συνυπάρχουν. Το φαντασιακό, το συμβολικό και το πραγματικό σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου εξαναγκάζονται να εμφανισθούν, να εκτεθούν. Κάθε κλικ της φωτογραφικής μηχανής, ανεξάρτητα από το θέμα, συνιστά ένα «ακαριαίο κοίταγμα», πέρα από τις συμβάσεις, σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο και υπό διαμόρφωση «τόπο». Είναι μια ευκαιρία για να δούμε το «πραγματικό». Σε αυτό κατά την γνώμη μας οφείλεται η έλξη που ασκεί επάνω μας κάθε φωτογραφία και ο φόβος στην θέα κάθε φωτογραφίας, αυτό το στιγμιαίο τρέμουλο που το «σώμα» καταλαβαίνει, προέρχεται μάλλον από το αναμενόμενο χάσιμο αυτής της ευκαιρίας.

Ηρακλής Παπαϊωάννου (11:30)
Επιμελητής Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης

'Σκεπτογραφίες: are you Serio(u)s?'

Τη δεκαετία του ΄60 ο Αμερικανός Ted Serios με τη βοήθεια του διακεκριμένου ψυχιάτρου Jules Eisenbud συμμετείχε σε μια σειρά πειραμάτων στη διάρκεια των οποίων πρόβαλε εικόνες με τη δύναμη της σκέψης πάνω σε φωτοευαίσθητα υλικά πολαρόιντ, σχηματίζοντας ασαφείς και ελαφρά ακαθόριστες εικόνες για τις οποίες επινοήθηκε ο όρος Τhoughtographs (Σκεπτογραφίες). Η διαδικασία αμφισβητήθηκε παρότι συνήθως γινόταν παρουσία μαρτύρων. Πώς η φωτογραφική πράξη, βασισμένη στην κλασική φυσική και χημεία, περνά στον χώρο του επέκεινα, μιας δράσης που βρίσκεται έξω από τα όρια της γνώσης μας για τον κόσμο; Η σχεδόν εξ επαφής δημιουργία αυτών των εικόνων θέτει αναμφίβολα επίσης το ερώτημα: πόσο πραγματικά κοντά είναι το επέκεινα, ακόμη κι όταν βρισκόμαστε μέσα στα όρια του συμβατικού χωροχρόνου;

Ηώ Πάσχου (11:00)
Διδάσκουσα Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων - Τ.Ε.Ι Αθήνας , Φωτογράφος

'Η Φωτογραφία πέρα από τη γραφή και το φώς

Μια μελέτη πάνω στα όρια της πραγματικότητας'

Με την εισήγηση αυτή θα προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε τα καλλιτεχνικά κινήματα των αρχών του 20 αιώνα που έθεσαν τις βάσεις για την νέα αντίληψη της φωτογραφικής αναπαράστασης. Ξεκινώντας με την εμφάνιση του Σουρεαλισμού μετά τον Α παγκόσμιο πόλεμο και φτάνοντας μέχρι την Νέα Αντικειμενικότητα θα ακολουθήσουμε τους φωτογράφους εκείνους όπου βασιστήκαν στην πραγματικότητα αλλά την αλλοίωσαν ή την παραμόρφωσαν με την δύναμη του ονείρου, με την αλλοίωση της φωτογραφικής ύλης και με την αποδόμηση του κάδρου.

...

Οι προσδοκίες για την πιστή αποτύπωση της φωτογραφίας ανατρέπονται και δίπλα στην εικόνα του ρεαλισμού που μας αποκαλύπτει η λογική, έρχεται η καλλιτεχνική φαντασία ν' ανοίξει τον δρόμο για μια άλλη διάσταση της πραγματικότητας, σκοτεινή και ανήσυχη όπου κυριαρχεί το όνειρο, το υποσυνείδητο, στον μετά- φωτογραφικό κόσμο.

Τάκης Τζίμας (12:00)
Διευθυντής Περιοδικού Φωτογράφος , Επίκουρος Καθηγητής Φωτογραφίας

'Το χρονικό της εφεύρεσης της φωτογραφίας. Στο Επέκεινα του παρασκηνίου.'

Πώς μεθοδεύτηκε η δημόσια παρουσίαση της εφεύρεσης της φωτογραφίας στην Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών της Γαλλίας, τη Δευτέρα 19 Αυγούστου 1839; Γιατί υποχρεώθηκε το Γαλλικόκράτος να αγοράσει τη νέα εφεύρεση και γιατί έδωσε μεγάλα, για την εποχή, ποσά; Τι σχέση έχει ο βουλευτής των Πυρηναίων Francois Arago με την... Δαγγεροτυπία; Τι αντιπροσωπεύουν οι κωδικοί 1 έως 69 που χρησιμοποιούσαν οι Niepce και Daguerre στην αλληλογραφία τους μέχρι το 1833; Τι ακολούθησε μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Niepce το 1833;

Μετά το τέλος της πρωινής και απογευματινής συνεδρίας, θα ακολουθήσει συζήτηση των εισηγητών με τους παρισταμένους.

Εγκαίνια Εκδηλώσεων - Eικαστική Έκθεση Δευτέρα 3 Μαΐου 2010, 19:30

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Αίθουσες Ν. Γύζη και Γ. Ιακωβίδη, 1ος όροφος

Επιμέλεια Έκθεσης

Πηνελόπη Πετσίνη, Θεωρητικός Φωτογραφίας, Φωτογράφος

Συμμετέχουν

Γιάννης Γιαννακόπουλος

Πάνος Κοκκινιάς

Γιώργος Μάκκας

Δημήτρης Μουζακίτης

Νίκος Παναγιωτόπουλος - Μάριος Ποντίκας

Βαρβάρα Παπαδοπούλου

Μαρία Παυλάκη

Μανώλης Σκούφιας

Γιάγκος Αθανασόπουλος

Ελένη Αρνίδη

Γιάννης Σταθάτος

Γιάννης Τζώρτζης

Έκθεση Φωτογραφίας

Εγκαίνια: 5 Μαΐου 2009, ώρα 19.00

Διάρκεια: 5-15 Μαΐου 2009

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Ακαδημίας 50, αίθουσα Ν. Γύζη, α' όροφος

Συμμετέχουν

Σμάρα Αγιακάτσικα

Γιάγκος Αθανασόπουλος

Περικλής Αλκίδης

Κωστής Αντωνιάδης

Γιάννης Γιαννακόπουλος

Γιώργος Δεπόλλας

Σάββας Λαζαρίδης

Δημήτρης Μουζακίτης

Ιωάννα Ράλλη

Δημήτρης Σοφικίτης

Κατερίνα Τζόβα

Έναρξη Εκδηλώσεων - Εγκαίνια Εικαστικής Έκθεσης Tετάρτη 7 Μαΐου 2008, 19.00

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Ακαδημίας 50

Επιμέλεια Έκθεσης

Θανάσης Μουτσόπουλος Ιστορικός Τέχνης

Συμμετέχουν

Γιάγκος Αθανασόπουλος

Σταύρος Βελίδης

Κώστας Γουδής

Δήμητρα Ζήρου

Κατερίνα Καμπίτη

Νίκος Παναγιωτόπουλος

Πηνελόπη Πετσίνη

Μάιος 2007

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Ακαδημίας 50

Επιμέλεια Έκθεσης

Γιάννης Ζιώγας Εικαστικός

Συμμετέχουν

Κώστας Γουδής

Πηνελόπη Πετσίνη

Νίκος Παναγιωτόπουλος

Γιάννης Σταθάτος